Charles Chaplin

« چارلى » ولگرد ( چاپلین ) که پلیس او را با خلافکارى اشتباه گرفته است، به سیرکى پناه میاورد و به عنوان دلقک استخدام میشود، و چیزى نگذشته که به دختر صاحب سیرک ( کندى ) دل مى‏بندد..

«چارلى» ( چاپلین )، شیشه‏ بر دوره‏ گردی ست که با یک پسربچه‏ ( کوگان ) که مادرش او را رها کرده , زندگى می‏کند. پسر بچه، شیشه‏ ى پنجره‏ هاى خانه‏ ها و مغازه‏ هاى مردم را با پرتاب سنگ می‏شکند و براى ناپدرى خود کار جور می‏کند.

در آخرین فیلم صامت چاپلین، او در مقابل جامعه ی مدرن، عصر ماشین ها و پیشرفت بر می خیزد. در ابتدا او را می بینیم که دیوانه وار تلاش می کند تا با خط تولید سفت کردن پیچ و مهره ها همراه شود. او برای آزمایش با یک دستگاه تغذیه ی اتوماتیک انتخاب شده است اما اتفاقات ناگواری که پیش می آید باعث می شود تا رئیسش تصور کند که او دیوانه شده است و چارلی به یک بیمارستان روانی منتقل می شود...

در سال ۱۸۹۸، تب طلا همه جا را فراگرفته است و همه كس براى به دست آوردن ثروتى باد آورده به آلاسكا روى می آورد. از جمله « چارلى » ( چاپلین )، ولگردى تنها كه خیلى زود با جویندگان دیگر، « جیم گندهه » ( سوین ) دوست مى ‏شود.

« چارلى » ولگرد کوچولو؛ جان میلیونرى ( مایرز ) را که از نوش‏خوارى سر از پا نمی‏شناسد نجات میدهد. مرد میلیونر هم سخت به او محبت میکند؛ اما پس از هشیارى، « چارلى » را بجا نمی ‏آورد و از خود میراند. این ماجرا تکرار مى‏شود و « چارلى » در این بین به دختر گل فروش نابینایى ( چریل ) دل میبندد...

در سال‏هاى جنگ جهانى اول در كشور تومانیا، سربازى به نام « چارلى » ( چاپلین ) بر اثر سانحه‏ ى سقوط هواپیما حافظه‏ اش را از دست می‏دهد. او وقتى چشم باز میكند خود را در یك آسایشگاه روانى میابد و پس از مدتى كه طى آن حاكمیت كشور به دست دیكتاتورى به نام « هینكل » ( چاپلین ) افتاده، از آن جا مرخص می‏شود...

چارلی سرباز یک اردوگاه آموزشی است. او آرزوی قهرمان شدن را در سر دارد و بطور اتفاقی به ماموریتی خطرناک پشت خطوط دشمن می رود...